เสียง : ไทย

8

ดูหนัง Soul อัศจรรย์วิญญาณอลเวง 2020 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:Soul อัศจรรย์วิญญาณอลเวง 2020 พากย์ไทย วิญญาณพี่เลี้ยงที่อยากกลับเข้าร่าง เจอกับวิญญาณเด็กจอมแสบเมื่อครูผู้รักในเสียงดนตรี ได้รับโอกาสสุดยิ่งใหญ่ในชีวิต ที่จะได้เล่นดนตรีในคลับแจ๊สที่ดีที่สุด แต่การก้าวพลาดเพียงก้าวเดียวได้นำพาเขาเข้าสู่สถานที่สุดมหัศจรรย์

“Soul” ของพิกซาร์เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักเปียโนแจ๊สผู้มีประสบการณ์เฉียดตายและติดอยู่ในชีวิตหลังความตาย เขาใคร่ครวญตัวเลือกของเขาและเสียใจกับการดำรงอยู่ที่เขาส่วนใหญ่มองข้ามไป พีท ด็อคเตอร์ ผู้มีประสบการณ์จากพิกซาร์เป็นผู้กำกับร่วมที่ได้รับเครดิต ร่วมกับนักเขียนบทละครและผู้เขียนบทเคมป์ พาวเวอร์ส ผู้เขียนบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมของเรจิน่า คิง เรื่อง One Night in Miami แม้จะมีธีมที่หนักหน่วง แต่โปรเจ็กต์นี้ก็มีสัมผัสที่บางเบา นักดนตรีอาจเปรียบเทียบ “Soul” กับริฟฟ์ยาวๆ หรือการออกกำลังกายห้านิ้ว ซึ่งมีจิตวิญญาณของดนตรีแจ๊สเป็นอย่างมาก ซึ่งเป็นงานศิลปะที่เน้นการแสดงด้นสดเป็นหลัก ซึ่งจะถูกนำเสนอบนหน้าจออย่างมีเกียรติและแม่นยำทุกครั้งที่โจหรือตัวละครนักดนตรีคนอื่นๆ เริ่มแสดง บทนำดำเนินมาถึงจุดสูงสุดเมื่อโจ (พากย์เสียงโดยเจมี ฟ็อกซ์) ตกลงไปในท่อระบายน้ำที่เปิดอยู่และจบลงด้วยอาการโคม่าในโรงพยาบาล เรื่องพลิกผันจบลงด้วยวันดีๆ ที่ในที่สุดโจก็ได้รับการเสนองานเป็นพนักงานที่โรงเรียนของเขา จากนั้นก็ได้ออดิชั่นกับนักร้องแจ๊สระดับตำนานผู้มาเยือน โดโรเธีย วิลเลียมส์ (แองเจล่า บาสเซตต์) ซึ่งเชิญเขาให้มาเล่นกับเธอในคืนนั้น หลังจากการจลาจลที่ใกล้จะถึงตาย วิญญาณของโจถูกส่งไปยัง Great Beyond โดยพื้นฐานแล้วคือห้องโถงจักรวาลที่มีทางเดินยาว ซึ่งดวงวิญญาณเรียงแถวกันก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังแสงสีขาว โจยังไม่พร้อมสำหรับ The End เขาจึงหนีไปอีกทางหนึ่ง ตกจากทางเดิน และจบลงที่โซนสีสันสดใสแต่ยังคงเต็มไปด้วยนรกที่เรียกว่า The Great Before The Great Before คล้ายกับฉากในหนังตลกอภิปรัชญาของอัลเบิร์ต บรูคส์เรื่อง “Defending Your Life” มีกฎและขั้นตอนปฏิบัติของตัวเอง และเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศทางจิตวิญญาณที่ใหญ่ขึ้น โดยที่บางสิ่งต้องเกิดขึ้นเพื่อให้สิ่งอื่นเกิดขึ้น มีโครงสร้างวิดีโอเกม/การวางแผนทั่วทั้งสถานที่ และได้รับการเสริมด้วยการวาดภาพอย่างมีสไตล์ของตัวละคร Great Before ในตำแหน่งกำกับดูแลเหนือที่ปรึกษาและวิญญาณดั้งเดิม พวกมันเป็นฟิกเกอร์คิวบิสม์แบบสองมิติที่เปลี่ยนรูปร่างได้ สร้างขึ้นจากความสง่างาม เส้นนีออน จุดประสงค์ของ Great Before คือการให้คำปรึกษาแก่จิตวิญญาณที่สดชื่น เพื่อให้พวกเขาสามารถค้นพบ “ประกายไฟ” ที่จะขับเคลื่อนพวกเขาไปสู่ชีวิตที่มีความสุขและมีประสิทธิผลบนโลกนี้ โจมีแรงบันดาลใจหลักมาจากความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงแสงสีขาวและกลับมายังโลกด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง (และเล่นคอนเสิร์ตที่น่าทึ่งที่เขารอคอยมาทั้งชีวิต) ดังนั้นเขาจึงสวมบทบาทเป็นนักจิตวิทยาชาวสวีเดนผู้มีชื่อเสียงและเป็นที่ปรึกษาให้กับปัญหา รู้จักแต่หมายเลขของเธอเท่านั้น 22 (ทีน่า เฟย์) ยี่สิบสองคนเป็นคนเหยียดหยามเหยียดหยามซึ่งปฏิเสธคำปรึกษาจากบุคคลสำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์ รวมถึงคาร์ล จุง และอับราฮัม ลินคอล์น โจจะฝ่าฟันอุปสรรคและช่วยให้เธอพบเป้าหมายได้หรือไม่? คุณเคยดูภาพยนตร์ของพิกซาร์มาก่อนหรือไม่? แน่นอน. มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์เหล่านี้เป็นหลัก แต่ไม่ค่อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ดังที่กล่าวไปแล้ว มีการ์ตูนตลกหักมุมอยู่ครึ่งเรื่องของเรื่อง ซึ่งทำให้ “Soul” มีชีวิตชีวาขึ้นมาตอนที่มันเริ่มลากยาว และทางที่ดีที่สุดคืออย่าสปอยล์เรื่องนี้ (แม้ว่าตัวอย่างและโฆษณาจะมีอยู่แล้วก็ตาม) พอจะกล่าวได้ว่าในที่สุด 22 คนก็ค้นพบจุดประกายของเธอ แม้ว่าจะต้องใช้ความพยายามอย่างมากและการผจญภัยสุดมันส์ไม่กี่ครั้งเพื่อไปถึงจุดนั้น และโจทบทวนอายุของเขาบนโลกอีกครั้งในฐานะครูที่ใจดีแต่ถ่อมตัว และพบว่าพวกเขาต้องการ เขาไม่ได้รู้จักเพื่อนมากเท่าที่ควร และกลัวว่าเขาจะต้องแลกความฝันในวัยเด็กที่อยากเป็นศิลปินแจ๊สเพื่อชีวิตที่ธรรมดากว่านี้ (แม่ของโจ รับบทโดย ฟิลิเซีย ราแชด ไม่สนับสนุนดนตรีของเขา) ข้อเสียคือ สิ่งนี้ทำให้ “Soul” กลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นอีกเรื่องหนึ่ง (รวมถึง “The Princess and the Frog” และ “Spies in Disguise”) ซึ่งตัวละครเอกผิวดำที่หายากถูกแปลงเป็นอย่างอื่นในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของภาพยนตร์ นี่เป็นภาพยนตร์วิกฤตวัยกลางคนเรื่องแรกที่ออกโดย Pixar หรือไม่? อาจเป็นไปได้แม้ว่าวู้ดดี้ในภาพยนตร์เรื่อง “Toy Story” ดูเหมือนจะมีความทุกข์ทรมานเช่นกัน หนังเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งเหยิงและไม่เป็นระเบียบตามตำนาน/กฎเกณฑ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่พิกซาร์มักจะพิถีพิถันถึงขั้นหมกมุ่น ฉันไม่เชื่อว่ามันจะมีส่วนช่วยอะไรมากมายในโครงการใหญ่เมื่อถึงเวลาที่ซีเควนซ์สุดท้ายมาถึง ข้อความของภาพยนตร์เรื่องนี้สรุปได้ว่า “อย่ายึดติดกับความทะเยอทะยานจนลืมที่จะหยุดและดมดอกไม้” การ์ดวันเกิดสามารถบอกคุณได้ และมุกตลกบางเรื่องก็เหมือน DreamWorksy เล็กน้อย เหมือนกับการที่วิญญาณที่หลงหายกลับมายังโลกและตระหนักว่าเขาได้ใช้ชีวิตอย่างสูญเปล่าด้วยการทำงานในกองทุนเฮดจ์ฟันด์ บริษัทยักษ์ใหญ่ระดับนานาชาติที่โหดเหี้ยมอย่าง Disney ซึ่งติดอยู่ใน “ห้องนิรภัย” ของ 20th Century Fox ส่วนใหญ่เมื่อปีที่แล้วเพื่อผลักดันให้ผู้คนเช่าหรือซื้อผลิตภัณฑ์ใหม่ของ Disney และครั้งหนึ่งเคยฟ้องศูนย์รับเลี้ยงเด็กในการวางตัวละครบนจิตรกรรมฝาผนัง โดยไม่ได้รับอนุญาต—ไม่มีธุระอะไรที่จะบรรยายใครเกี่ยวกับความว่างเปล่าทางศีลธรรมของลัทธิวัตถุนิยมนอกเหนือจาก “Cars” และภาคต่ออื่นๆ แล้ว พิกซาร์ไม่เคยปล่อยภาพยนตร์แย่ๆ ออกมาเลย และนี่ก็เป็นสิ่งที่ดี: น่าพอใจและฉลาด ใจดี มีน้ำใจ การแสดงด้วยเสียงที่มุ่งมั่น และภาพที่แปลกที่สุดบางส่วนในประวัติศาสตร์ของพิกซาร์ (รวมถึงเรือโจรสลัดสีชมพูที่มุ่งหน้าสู่พื้นดินที่เป็นผีของ “ผู้ลึกลับไร้พรมแดน” ด้วยใบเรือผูกตาย สมอสัญลักษณ์สันติภาพ และเพลง “Subterranean Homesick Blues” ของบ็อบ ดีแลนที่ดังอย่างต่อเนื่อง) บริษัทยึดมั่นในศูนย์กลางของวัฒนธรรมสมัยนิยมมานานหลายทศวรรษ ชื่อเสียงของบริษัทเสริมด้วยคุณสมบัติแอนิเมชั่นที่ผสมผสานการออกแบบและกราฟิกที่เป็นนวัตกรรม การแสดงตลกทั้งทางร่างกายและทางวาจาที่มีชีวิตชีวา การแสดงฉากแอ็คชั่นที่ไร้ที่ติ และความอ่อนไหวที่หนึ่งในหนังสือเรียนภาพยนตร์วิทยาลัยเก่าของฉันเรียกว่า ” sprezzatura”—อธิบายไว้ใน The Book of the Courtier ของ Baldassare Castiglione ในปี 1528 ว่า ” … ความไม่เมินเฉยบางอย่างเพื่อปกปิดงานศิลปะทั้งหมด และทำให้ทุกสิ่งที่ทำหรือพูดดูเหมือนโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม และแทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ” กล่าวอีกนัยหนึ่ง พิกซาร์ทำให้ทุกอย่างดูง่ายดาย แม้ว่าคนหลายร้อยคนจะทำงานในโครงการนี้นานพอที่จะจัดส่วน “เด็กโปรดักชั่น” ของเครดิตตอนจบ แม้จะรู้สึกเหมือนพิกซาร์ค่อนข้างน้อยในภาพรวม แต่ “โซล” ก็พิสูจน์ได้ว่าเป็นเช่นนั้น ที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ เพราะถึงแม้จะมีปัญหาการเปลี่ยนแปลง และเมื่อมันไม่ได้ถูกห่อหุ้มด้วยเรื่องขำขันหลังความตาย แต่มันก็เป็นโปรเจ็กต์ Black Pixar ที่ไม่มีคำว่าขอโทษมากที่สุดที่ยังออกฉาย การแสดงดนตรีแจ๊สไม่เพียงแต่แม่นยำในแง่ของเพลงประกอบที่มีการตัดต่อแบบคลาสสิกและการพรรณนาถึงการแสดงเท่านั้น (การเล่นเปียโนและทรัมเป็ตนั้นถูกต้องพอๆ กับเพลง “Mo’ Better Blues ของ Spike Lee”) แต่ยังรวมถึงบริบททางวัฒนธรรมที่กว้างขึ้นด้วย พ่อของโจย้อนอดีตผู้แนะนำให้เขารู้จักดนตรีแจ๊ส อธิบายว่าดนตรีเป็นหนึ่งในผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชาวแอฟริกันอเมริกันต่อวัฒนธรรมโลก มีสัมผัสอื่นๆ อีกมากมายในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่เป็นพยานถึงจุดยึดของเรื่องราวในประสบการณ์ที่นอกเหนือไปจากบรรทัดฐานชานเมืองสีขาวของชนชั้นกลางที่พิกซาร์ยอมรับโดยค่าเริ่มต้น มีแม้กระทั่งการเยี่ยมชมร้านตัดผมสีดำซึ่งจัดแสดงทรงผมผู้ชายมากมาย เรื่องตลกเกี่ยวกับความยากลำบากของชายผิวดำที่เรียกแท็กซี่ในนิวยอร์กซิตี้ (“นี่คงเป็นเรื่องยากแม้ว่าฉันจะไม่ได้สวมชุดของโรงพยาบาลก็ตาม!”); และการอ้างอิงถึง Charles Drew แพทย์ผิวดำที่ให้เครดิตว่าเป็นผู้บุกเบิกการถ่ายเลือด ความแตกต่างนี้ให้น้ำหนักแก่ประโยคที่อาจไม่เคยปรากฏในภาพยนตร์ของพิกซาร์ที่มีตัวละครเอกที่เป็นสีขาว เช่น คำคมของ 22 เรื่อง “คุณไม่สามารถบดขยี้จิตวิญญาณที่นี่ได้ นั่นคือสิ่งที่ชีวิตบนโลกนี้มีไว้”