TRESPASSERS บุกมาปล้น 2024 ซับไทย เต็มเรื่อง

เสียง : Sound Track

ดูหนัง TRESPASSERS บุกมาปล้น 2024 ซับไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:TRESPASSERS บุกมาปล้น 2024 ซับไทย ที่นำเสนอโดยผู้กำกับ คาคุ มิซูโนะ เมื่อหญิงสาวทั้งสามคนที่ไม่อาจจะทำงานร่วมกันได้ กลับมาร่วมมือกันทำภารกิจการปล้นครั้งใหญ่ ซึ่งในระหว่างทำภารกิจตามแผนการที่วางไว้อย่างแยบยล พวกเธอก็ได้ประสบถึงปัญหาที่คาดไม่ถึง นั่นจึงทำให้พวกเธอต้องพยายามที่จะหาทางทำทุกอย่างเพื่อให้ภารกิจในครั้งนี้ลุล่วง ทำการแสดงโดย  ริงโกะ คิกูจิ, คามิ ฮิราอิวะ, โย โยชิดะ

บ่อยครั้งที่ผู้เขียนมักจะบ่นถึงการตั้งชื่อไทยของหนังหรือซีรีส์ที่ไม่ตรงกับเนื้อหาที่บางครั้งถึงขนาดว่าไม่เข้าใกล้เนื้อหาที่หนังหรือซีรีส์เรื่องนั้นๆเป็นเลย  เพราะผลที่ตามมาจากการที่ชื่อไทยไปทางหนึ่งคือการคาดหวังว่าเนื้อหาจะเป็นไปในทิศทางที่ชื่อไทยของหนังเป็นแต่แล้วเมื่อเนื้อหาออกมาไม่ตรงกันหรือไปคนละทางอาการผิดหวังก็ตามมา  ซึ่งผู้เขียนก็เข้าใจนะว่าการตั้งชื่อไทยให้น่าสนใจเป็นเหตุผลทางการตลาดที่จะสามารถดึงดูดความสนใจของคนดูได้จากสัมผัสแรกทางสายตาบนโปสเตอร์หรือใบปิด  และการตั้งชื่อไทยนั้นก็คงต้องตั้งไว้ก่อนที่จะได้ดูเนื้อหาของหนังอันนี้ก็น่าเห็นใจเพราะบางครั้งคนที่ตั้งชื่อไทยก็คงยังไม่ได้ดู  จึงเป็นการวัดดวงกลายๆว่าชื่อไทยของหนังหรือซีรีส์ที่ตั้งไว้จะตรงกับเนื้อหาหรือไม่ถ้าใช่ก็ดีไปถ้าใกล้เคียงก็ยังโอเคแต่ถ้าเป็นคนละเรื่องก็ตัวใครตัวมัน  เพราะเมื่อคนดูบางคนคาดหวังไปแล้วแล้วเนื้อหาออกมาไม่เป็นดังหวังก็พร้อมที่ผิดหวังและมีความเห็นในทางลบ  เช่นเดียวกับเรื่องนี้ที่การตั้งชื่อไทยพาไปอีกทางแต่เนื้อหาดันมาอีกทางแต่ก็ว่าไม่ได้เพราะถ้าดูจากหน้าหนังก็อดคิดไม่ได้เหมือนกัน อากิโกะ ทานากะ (รินโกะ คิคูชิ) คือพนักงานทำความสะอาดในบริษัทรับทำงานบ้านซึ่งก็ตามสภาพคืองานหนักเงินน้อยภาระมากจนอยากลาออกไปให้พ้นๆ  วันหนึ่งอากิโกะได้ไปทำงานทำความสะอาดบ้านหลังหนึ่งที่มีเพื่อนร่วมงานบริษัทเดียวกันแต่เป็นแผนกทำครัวที่รับงานทำอาหารให้กับบ้านต่างๆคือเมกุมิ โอกาวะ (คามิ ฮิราอิวะ) แล้วก็เหมือนกับได้พบเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันให้เม้ามอยกับเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานที่ต่างก็ต้องทนกับงานหนักและเจ้านายที่ดูเหมือนจะทำนาบนหลังพนักงานอย่างพวกเธอ  กระทั่งเมกุมิไปทราบมาโดยบังเอิญว่าเจ้านายของพวกเธอเป็นพวกเลี่ยงภาษีที่ซ่อนเงินก้อนโตไว้ในบ้าน  แล้วไหนๆก็ไหนๆก็จะทนไม่ได้จะลาออกกันอยู่แล้วอากิโกะกับเมกุมิจึงรวมหัวกันวางแผนย่องเบาเข้าไปขโมยเงินในบ้านเจ้านายเอาเสียเลย  กระนั้นเมื่อคนเดียวหัวหายสองคนเพื่อนตายสามคนกลับบ้านได้พวกเธอจึงไปชวนคานาเอะ เอโตะ(โย โยชิดะ) ผู้เชียวชาญการโจรกรรมจากการอ่านหนังสือแนวโจรกรรมมาร่วมด้วย  แต่มันจะง่ายปานนั้นหรือเพราะถึงตรงนี้พวกเธอก็ไม่ต่างจากโจรกระจอก เหมือนรั่วๆแต่ไม่มั่วเดินเรื่องง่ายๆแต่เต็มไปด้วยลวดลายตามสไตล์ฝนตกขี้หมูไหลคนอะไรมาพบกันที่เล่าเรื่องทีละมุม ถ้ามองให้ลึกจริงๆเรื่องนี้คือการเล่าเรื่องที่ง่ายๆเดินหน้าเป็นเส้นตรงเรียงลำดับนับหนึ่งถึงสิบและเรื่องที่เล่าไม่มีอะไรมากแค่เหตุการณ์เดียวในสถานที่เดียว  แต่ความเก่งของคนเขียนบทคือการเล่าเรื่องที่มีเพียงนิดเดียวให้ออกมาเหมือนมีเรื่องให้เล่นเยอะเพราะเต็มไปด้วยชั้นเชิงลวดลาย นั่นคือการเล่าเรื่องสไตล์ฝนตกขี้หมูไหลเอาสถานการณ์เป็นไปคือเอาคนมากมายมาพบกันในสถานที่เดียวกันโดยมีจุดร่วมเดียวกันในสถานที่เดียวกัน  แล้วเล่าเรื่องทีละมุมในมุมมองของแต่ละคนนั่นคือทุกคนในสถานที่นี้มีเรื่องเล่าเป็นของตัวเองและเป็นความฉลาดยิ่งที่แบ่งเล่าเป็นบทเหมือนการเปิดหนังสืออ่าน  ดังนั้นเหตุการณ์ที่มีเพียงนิดเดียวจึงเหมือนมีมิติมีเรื่องให้เล่ามากจนลากยาวไปได้โดยไม่มีเบื่อเพราะเรื่องในแต่ละมุมจะสงผลต่อบั้นปลายที่ก็ยังมีเพียงจุดร่วมเดียว  แน่นอนเมื่อเป็นเรื่องของการเอาข้างหน้าเป็นไปจึงคล้ายกับรั่วๆแต่ไม่มั่วเพราะทุกอย่างที่คุยจ้อกันทั้งเรื่องได้ถูกวางเกมมาอย่างดีแล้ว ร่ำรวยอารมณ์ขันในแบบญี่ปุ่นคือตลกหน้าตายตลกสถานการณ์มาพร้อมตลกร้ายแสบๆคันๆกับความมันส์ที่อยู่ที่บทสนทนา การดูเรื่องนี้สารภาพว่าผู้เขียนต้องนึกถึงซีรีส์ญี่ปุ่นที่ดูก่อนหน้าคือ Rebooting ที่เดินเรื่องคล้ายๆกันคือเดินหน้าด้วยบทสนทนาจุกจิกจุ๊กจิ๊กของผู้หญิง  แต่เรื่องนี้มาพร้อมอารมณ์ขันที่จัดจ้านแต่ไม่เร่งเร้าตามแบบญี่ปุ่นนั่นคือมีความร่ำรวยอารมณ์ขันแต่ไม่ถึงกับต้องระเบิดเสียงฮา  เพราะอารมณ์ขันที่ใส่มาสามารถทำให้เมื่อดูไปก็มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเล็กบ้างใหญ่บ้างไปตลอดเรื่อง  แต่อารมณ์ขันเหล่านั้นมาจากบทสนทนาและสีหน้าท่าทางนิ่งๆเรียบๆปานเป็นเรื่องปกติธรรมดาแต่มันดันฮาหรือที่เรียกว่าตลกหน้าตาย  ที่มาพร้อมตลกร้ายแสบๆคันๆที่คิดเอาเถอะว่าจะไปขโมยของบ้านเขาแล้วเราดันรู้สึกผิดก็ทำความสะอาดบ้านให้เคลียร์ตู้เย็นให้แล้วนั่งกินข้าวกันซะงั้น  แถมด้วยจังหวะปล่อยของที่อาจเรียกว่าจังหวะนรกที่มาถูกที่ถูกเวลาเดี่ยวนู่นนี่นั่นโผล่มาให้แก้ไขกันไม่ยั้ง กระนั้นก็มีข้อแม้บางอย่างที่อาจทำให้ไปไม่สุดทางเพราะถ้าคนที่ไม่ถนัดหนังไดอะล็อกจะไม่บันเทิงเอาเท่านั้น เมื่อความสนุกจัดมาได้ที่เพราะเรื่องเดินไปอย่างเมามันความพลิกผันก็เข้ามาชนิดที่ว่าใครมันจะไปคิด สิ่งที่ผู้เขียนชอบในเรื่องนี้คือการเป็นเรื่องพลังหญิงที่มีประเด็นเรื่องเล็กน้อยทั้งเรื่องการใช้ชีวิตในสังคมในฐานะคนโสดและความเป็นส่วนตัวที่เอามาเล่นกันอย่างสนุกผ่านบทสนทนาที่ขำขันแบบสุภาพชน  และยังจิกกัดความเป็นคนดีที่อยู่ผิดที่ผิดทางเกี่ยวกับความดีความชั่วที่จะชดเชยกันได้หรือไม่หรือการทำสิ่งที่ถูกเพื่อลบล้างสิ่งที่ผิดจะเป็นไปได้หรือไม่  และสิ่งเหล่าหนี้ถูกเล่าอย่างลื่นไหลทั้งที่เหตุการณ์ก็มีเท่านั้นทำให้ดูสนุกเพลิดเพลินเวลาเดินไปเร็วพร้อมกับความพลิกผันที่อาจจะอิหยังวะบ้างเพราะหนังต้องการคิดในสิ่งที่ไม่มีใครคิด  แล้วเมื่อความสนุกถูกจัดมาได้ที่แล้วและก็ควรจะลงเอยแล้วและเอาจริงคือคิดว่ามันก็ลงตัวดีแล้วควรจบได้แล้วเพราะอะไรที่ควรเป็นก็เป็นแล้วแม้จะอิหยังวะอีกรอบความพลิกผันแบบเบิ้มๆก็มา  ถึงตรงนี้เอาจริงคือไม่ใช่ไม่คิดแต่ลูกเล่นของหนังดันพาไปยังจุดที่ใครมันจะไปคิดหรือคิดเอาไว้แล้วแต่ถูกหนังพาไปให้ไม่คิดเลยกลายเป็นเรื่องตลกร้ายที่หงายเงิบกันไปเหมือนกัน เป็นการแสดงที่สนุกเพราะมาเพื่อเล่นสนุกปล่อยมุขตลกหน้าตายเอาข้างหน้าเป็นไปอาจคล้ายละครเวทีแต่กลายเป็นดี เพราะเจตนามาสนุกแบบเอาข้างหน้าเป็นไปในทางตลกร้ายตลกหน้าตายที่จะมีการบรรยายเรื่องของใครของมัน  การแสดงจึงออกมาแบบซื่อๆตรงๆไม่อ้อมค้อมแบบคนไม่คิดเยอะทั้งที่บทหนังชี้ชวนให้คิดเยอะ  ทำให้การแสดงออกมาเหมือนเป็นละครเวทีอยู่ในทีที่จะดูเหมือนเป็นคนดีที่อยู่ผิดที่ผิดทาง  และต้องการความชอบธรรมในการกระทำเหมือนกับละครเวทีที่มักจะหันมาอธิบายกับคนดูเบื้องหน้า  แต่นั่นกลายเป็นดีเพราะนักแสดงอย่างรินโกะ คิคูชิที่ดูโรยราลงจากเมื่อตอน Pacific Rim (2013) ไปเยอะแต่ก็ดูสมวัยและแสดงเข้ากันดีกับอีกสองสาวคือคามิ ฮิราอิวะและโย โยชิดะได้อย่างเข้ากัน  สังเกตได้จากความลื่นไหลในการเม้ามอยหอยสังข์กันที่ลื่นไหลปานคุยกันจริงๆแบบไม่มีบทภาพยนตร์มากำกับนั่นคือเป็นธรรมชาติอย่างที่สุด  ยังไม่รวมการทำหน้าซื่อๆผ่านพฤติกรรมซื่อๆแบบโจรกระจอกมือใหม่ที่มโนธรรมในใจแก่กล้าท้าทายมโนสำนึกที่ออกมาตลกหน้าตายได้ได้อย่างน่าขัน เป็นความบันเทิงที่คุ้มค่าแต่นี่ไม่ใช่การวางแผนปล้นแบบลุ่มลึกแต่เป็นการอยู่ผิดที่ผิดทางไหลไปตามน้ำและนั่นคือความสนุก ออกตัวไว้ก่อนว่านี่คือหนังผู้หญิงเดินหน้าไปด้วยพลังหญิงเต็มที่ที่เล่าเรื่องด้วยบทสนทนาผ่านพฤติกรรมที่เอาจริงก็ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่  แต่หนังก็เป็นความลื่นไหลเพราะยังแฝงเรื่องทัศนคติเชิงสิทธิสตรีไว้อย่างเข้มข้นแต่เมื่อเล่าผ่านความเบาสมองที่ไม่ใช่ความเบาบางของบทเรื่องเลยออกมาสนุก  นั่นหมายความว่าบทหนังได้กำหนดทิศทางของเรื่องให้ไปทางนี้อยู่แล้วคืออาจเหมือนรั่วๆแต่ความจริงความรั่วหรือความไม่ค่อยฉลาดคิดไม่เยอะนั้นได้ถูกวางหมากไว้อย่างถูกต้องตรงจุด  ทำให้แม้จะเหมือนกับไหลตามน้ำไปเรื่อยๆไม่สามารถคาดเดาเหตุการณ์ที่มีเพียงน้อยนิดว่าจะมีบทสรุปออกมาทางไหนออกมาลื่นไหลปานสายน้ำที่ไม่เอื่อยเกินไปและไม่เร่งเร้ารุนแรง ซึ่งถ้าเข้าใจก็จะเป็นความบันเทิงที่คุ้มค่าเพราะว่านี่ไม่ใช่การวางแผนปล้นที่ลุ่มลึกเป็นขั้นเป็นตอนแต่เป็นการที่อยู่ผิดที่ผิดเวลาทำให้ต้องไหลไปตามน้ำที่ไม่น่าจะตั้งชื่อไทยว่าบุกมาปล้นเอาแค่แปลตรงๆว่าผู้บุกรุกจะดีกว่ามั้ย