เสียง : ไทย

6.3

ดูหนัง Lights Out มันออกมาขย้ำ 2016 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:Lights Out มันออกมาขย้ำ 2016 พากย์ไทย “Lights Out” เริ่มต้นจากภาพยนตร์สั้นสามนาทีของเดวิด เอฟ. แซนด์เบิร์ก ซึ่งขาดองค์ประกอบต่างๆ เช่น ความซับซ้อนของการเล่าเรื่อง พัฒนาการของตัวละคร และบทสนทนาที่น่าจดจำ (ผมจำไม่ได้ว่ามีคำใดถูกพูดออกมาเลย) และใช้เวลานานกว่าจะสามารถสร้างความสะเทือนขวัญที่ยิ่งใหญ่กว่าที่ดูเหมือนจะเป็นไปได้ในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับความสนใจอย่างมาก และแซนด์เบิร์กได้รับโอกาสในการขยายภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้ให้เป็นภาพยนตร์ยาวเต็มรูปแบบ ซึ่งทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ในกลุ่มภาพยนตร์แนวเดียวกันอย่าง “When a Stranger Calls” และ “The Babadook” ในกรณีของผลงานเหล่านั้น ผู้สร้างภาพยนตร์ได้หาวิธีขยายความจากภาพยนตร์สั้นเรื่องเดิมที่ชาญฉลาด น่าสนใจ และน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก ปัญหาของ “Lights Out” ก็คือ แม้ว่าแซนด์เบิร์กจะเก่งในการสร้าง “BOO!” ช่วงเวลาอันน่าตกใจ—เหตุการณ์สะเทือนขวัญฉับพลันที่บางสิ่งโผล่ขึ้นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ สร้างความหวาดผวาให้กับทุกคน—พวกมันถูกนำมาใช้เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวที่แทบจะไม่มีอะไรให้นำเสนอ และเริ่มสูญเสียประสิทธิภาพไปหลังจากนั้นไม่นาน เช่นเดียวกับ “When a Stranger Calls” “Lights Out” เริ่มต้นด้วยฉากที่ออกแบบมาเพื่อเลียนแบบภาพยนตร์สั้นเรื่องต้นฉบับ เรื่องราวเกิดขึ้นในโรงงานหลังเลิกงาน แทนที่จะเป็นอพาร์ตเมนต์ที่ไม่ระบุชื่อ เริ่มต้นด้วยพนักงานคนหนึ่ง (ลอตตา ลอสเตน นักแสดงนำในภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้) มองเห็นร่างหญิงสาวลึกลับในความมืด ซึ่งหายตัวไปเมื่อไฟกลับมาเปิดอีกครั้ง และจู่ๆ เธอก็เข้าใกล้มากขึ้นเมื่อพวกเขากลับออกไปอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ เธอรอดชีวิตมาได้ ขณะที่เจ้าของโรงงาน (บิลลี เบิร์ก) พบกับจุดจบอันน่าสยดสยอง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาได้คุยโทรศัพท์กับมาร์ติน (กาเบรียล เบตแมน) ลูกชายตัวน้อยของเขา โดยเล่าว่าโซฟี (มาเรีย เบลโล) แม่ที่มีปัญหาทางจิตดูเหมือนจะหยุดยาแล้ว และดูเหมือนจะกำลังคุยกับไดอาน่า เพื่อนในจินตนาการ ผ่านไปหลายเดือน เราพบว่าโซฟีอาการแย่ลง บทสนทนากับไดอาน่าทำให้มาร์ตินรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก ยังไม่รวมถึงเสียงแปลกๆ และรอยขีดข่วนต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทำให้เขานอนไม่หลับตลอดคืนและหมดสติไปกลางคัน เมื่อพยาบาลประจำโรงเรียนติดต่อโซฟีไม่ได้ เธอจึงติดต่อรีเบคก้า (เทเรซา พาล์มเมอร์) น้องสาวต่างมารดาของเขา ซึ่งพ่อของเธอหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อหลายปีก่อน และห่างเหินกับโซฟีตั้งแต่ย้ายออกไปอย่างกะทันหันเมื่อไม่กี่ปีก่อน เมื่อมาร์ตินพูดถึงไดอาน่า เธอจำชื่อนี้ได้เพราะช่วงวัยเด็กที่บอบช้ำทางจิตใจ และพยายามให้มาร์ตินอยู่กับเธอ โซฟีไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ และหลังจากที่เธอได้มาร์ตินคืนมา รีเบคก้าก็พยายามค้นหาว่าไดอาน่าเป็นใครและเกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวของเธอ โดยไม่ลงรายละเอียดมากเกินไป ตอนนี้เธอกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่โจมตีได้เฉพาะในความมืดและไม่สามารถอยู่ใกล้แสงสว่างใดๆ ได้ หลังจากไดอาน่าโจมตีสองสามครั้ง รีเบคก้าจึงตัดสินใจหลบอยู่ในบ้านของโซเฟีย พร้อมกับเบรต (อเล็กซานเดอร์ ดิเปอร์เซีย) แฟนหนุ่มสุดซื่อบื้อและมาร์ติน ช่วยเหลือเธอ และทำให้บ้านสว่างไสวขึ้น เพื่อให้เธอเริ่มกินยาอีกครั้งและเข้ารับการรักษาอาการไม่มั่นคงของเธอ แต่น่าเสียดายที่ไดอาน่ากลับมีชีวิตที่ดีขึ้นเมื่อโซเฟียสับสนที่สุดและเริ่มดับไฟเพื่อกำจัดผู้บุกรุกให้สิ้นซาก แม้ว่าแซนด์เบิร์กจะเป็นผู้กำกับ แต่ชื่อใหญ่เบื้องหลังที่ปรากฏให้เห็นในที่นี้คือเจมส์ วาน ผู้ร่วมอำนวยการสร้าง ผลงานแนวหนังของเขารวมถึงแฟรนไชส์ ​​“Conjuring” และ “Insidious” ซึ่งส่วนใหญ่แล้วได้ละทิ้งความโหดเหี้ยมแบบสุดขีดของ “Saw” ภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ของเขา เพื่อนำเสนอความระทึกขวัญแบบโลว์ไฟที่เน้นบรรยากาศ เอฟเฟกต์เล็กๆ น้อยๆ (เช่น เสียงปิดประตู) และสิ่งที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันจากที่ไหนก็ไม่รู้ เมื่อทำอย่างถูกต้อง เช่นเดียวกับ “Conjuring” และ “Insidious” ฉบับดั้งเดิม ผลลัพธ์ที่ได้จะออกมาน่าประทับใจราวกับเป็นเครื่องเล่นในบ้านผีสิงที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา อย่างไรก็ตาม หากทำผิดพลาด ผลลัพธ์ที่ได้อาจเหมือนกับภาคต่อของ “The Conjuring” และ “Insidious” ซึ่งเป็นความพยายามที่น่าเบื่อหน่ายมากขึ้นเรื่อยๆ ที่พยายามจะบีบคั้นเสียงกรีดร้องเพิ่มเติมจากเนื้อหาที่คุ้นเคยจนเกินไปจนไม่เป็นผลดีต่อตัวมันเอง ไม่ต้องเป็นอัจฉริยะก็รู้ได้ว่า “Lights Out” จะไปทางไหนหลังจากดูไปเพียงไม่กี่นาที ส่วนหนึ่งที่ทำให้ “The Conjuring” ดีมากคือถึงแม้เนื้อเรื่องจะออกแนวหลอนๆ เป็นหลัก แต่มันก็ยังต้องใช้เวลาสร้างตัวละครที่เราสนใจ พัฒนาเนื้อเรื่องที่ไม่หักล้างความเชื่อเดิมๆ และผสมผสานความน่ากลัวจนเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว หนังเรื่องนี้มีนักแสดงหญิงเก่งๆ สองคนคือ Teresa Palmer และ Maria Bello แต่กลับไม่สามารถหาทางใช้ความสามารถของพวกเธอได้ เรื่องราวค่อนข้างคลุมเครือ แม้จะมีการอธิบายอย่างละเอียด แต่ก็ไม่สามารถระบุได้อย่างแน่ชัดว่า Diana ควรจะเป็นอะไร หรือพลังของเธอมีมากแค่ไหน ส่วนเรื่องที่น่าตกใจก็มีช็อตสะเทือนใจอยู่บ้าง แต่เมื่อถึงตอนจบ (ถึงแม้จะยาวแค่ 80 นาที แต่ “Lights Out” ก็ยังให้ความรู้สึกยาว) แม้แต่คนที่ชอบดูหนังแบบประหม่าที่สุดก็ยังรู้สึกสงบและผ่อนคลายอย่างน่าประหลาดใจ “Lights Out” ถูกสร้างขึ้นมาอย่างมีสไตล์ในระดับหนึ่ง มากพอที่จะทำให้คุณอยากรู้ว่าแซนด์เบิร์กจะทำอะไรได้บ้างหากเขียนบทภาพยนตร์ได้ดีกว่านี้ และยังมีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมช่วงหนึ่งที่แอบยกย่องช่วงเวลาที่มีชื่อเสียงที่สุดจากภาพยนตร์ระทึกขวัญคลาสสิกเรื่อง “Wait Until Dark” อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้ว หนังเรื่องนี้เป็นเพียงการดำเนินเรื่องแบบเดิมๆ ที่น่าเบื่อ และถึงแม้ว่าอาจจะเพียงพอสำหรับคนที่นั่งอยู่บ้านในคืนวันเสาร์และมองหาหนังระทึกขวัญราคาถูกๆ ทางเคเบิล แต่มันก็ดูไม่คุ้มค่าที่จะออกไปดู ถึงกระนั้น ด้วยภาพยนตร์แนวสยองขวัญที่หาชมได้ยากในปัจจุบัน ยกเว้นเรื่อง “The Shallows” ซึ่งเป็นตัวอย่างของภาพยนตร์แนวสยองขวัญที่สามารถเปลี่ยนจากเรื่องราวเดิมๆ ให้กลายเป็นเรื่องราวที่แปลกใหม่และน่าตื่นเต้นได้ ความต้องการที่อัดอั้นไว้สำหรับภาพยนตร์แนวนี้ก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้ประสบความสำเร็จและกลายเป็นแฟรนไชส์ใหม่ หากเป็นเช่นนั้น ก็หวังว่าทีมผู้สร้างจะคิดหาวิธีที่ชาญฉลาดในครั้งต่อไป