เสียง : ไทย

8.1

ดูหนัง Gone Girl เล่นซ่อนหาย 2014 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:Gone Girl เล่นซ่อนหาย 2014 พากย์ไทย กลับบ้านในวันธรรมดาๆ เมื่อพบว่าภรรยาของเขา เอมี่ (โรซามันด์ ไพค์) ได้หายตัวไปในสถานการณ์ที่น่าสงสัย และเมื่อหลักฐานที่โต้แย้งเขาเพิ่มมากขึ้น พร้อมกับความคิดเห็นของสาธารณชนที่มีต่อนิค ส่งผลให้เส้นแบ่งระหว่างเหยื่อและผู้กระทำความผิดก็พร่ามัวในเกมแมวจับหนูที่มีเดิมพันสูง โดยการหายตัวไปอย่างลึกลับของเอมี่กลับกลายเป็นปริศนามากยิ่งขึ้น เมื่อบันทึกประจำวันของเธอเผยให้เห็นความซับซ้อนของความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกเปิดเผย สื่อและการตรวจสอบของสาธารณะเข้มข้นขึ้นทำให้นิคกลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ อย่างไรก็ตามเมื่อเรื่องราวต่างๆหลุดออกไปการเปิดเผยอันน่าขนลุกก็ปรากฏขึ้น ในขณะที่การสืบสวนดำเนินไปนักสืบ รอนดา โบนี่ย์ (คิม ดิกเก้นส์) ก็ได้เข้าสู่โลกแห่งคำโกหก การหลอกลวง และการบงการสื่อ เพราะว่าในตอนนี้คำถามไม่ใช่แค่เอมี่อยู่ที่ไหน แต่มันได้กลายไปเป็นคำถามใหม่ว่าใครคือเอมี่

“Gone Girl” เป็นทั้งศิลปะและความบันเทิง เป็นทั้งหนังระทึกขวัญและประเด็นร้อน และเป็นภาพยนตร์ที่ชวนขนลุก นอกจากนี้ ยังเป็นภาพยนตร์ที่เปลี่ยนจุดเน้นและมุมมองอยู่บ่อยครั้ง จนคุณอาจรู้สึกราวกับว่ากำลังชมภาพยนตร์สั้น 5 เรื่องซึ่งร้อยเรียงต่อกันเป็นภาพยนตร์สั้นเรื่องต่อไปในตอนแรก Gone Girl ดูเหมือนจะเล่าเรื่องของชายคนหนึ่งที่อาจหรืออาจไม่ฆ่าใครสักคน และเป็นคนปิดตัวเองและแปลกแยก (เช่น บรูโน ริชาร์ด ฮอปต์มันน์ บางที) จนแม้แต่คนที่เชื่อว่าเขาบริสุทธิ์ก็อดสงสัยไม่ได้ ชื่อของเขาคือ นิค ดันน์ ( เบ็น แอฟเฟล็ก ) เขาเป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยและเป็นนักเขียนที่เขียนหนังสือไม่เก่ง วันหนึ่ง เอมี่ ( โรซามันด์ ไพค ) ภรรยาที่ไม่พอใจของเขาหายตัวไป ทำให้ตำรวจท้องที่ต้องเปิดคดีคนหายซึ่งกลายเป็นการสืบสวนคดีฆาตกรรมหลังจากผ่านไปสามวันโดยที่เธอไม่ได้ยินข่าวคราวจากเธอ เอมี่และนิคดูเหมือนจะเป็นคู่รักที่มีความสุข ข้อความบางส่วนจากไดอารี่ของเอมี่ซึ่งอ่านด้วยเสียงบรรยายโดยเอมี่และมาพร้อมกับภาพย้อนอดีต แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างพวกเขา แต่ไม่ใช่แบบที่ดูเหมือนจะไม่สามารถปรองดองกันได้ (อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในตอนแรก) แต่เรื่องราวเคยสดใสขนาดนั้นจริงหรือ? ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ใครคือคู่ครองที่เป็นต้นเหตุหลักของความเคียดแค้น? เราจะเชื่อสิ่งที่นิคบอกกับนักสืบคดีฆาตกรรม ( คิม ดิกเกนส์และแพทริก ฟูกิตซึ่งทั้งคู่เป็นผู้ที่โดดเด่น) ที่ทำการสืบสวนคดีของเอมี่ได้หรือไม่ เราจะเชื่อสิ่งที่เอมี่บอกเราผ่านไดอารี่ของเธอได้หรือไม่ คู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกำลังโกหกหรือไม่ ทั้งคู่กำลังโกหกหรือไม่ หากเป็นเช่นนั้น โกหกเพื่อจุดประสงค์ใดหนังเรื่องนี้ได้หยิบยกคำถามเหล่านี้และคำถามอื่นๆ ขึ้นมา และได้ตอบคำถามเกือบทั้งหมด โดยมักจะใช้ตัวหนา ประโยคตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด และลงท้ายด้วยเครื่องหมายอัศเจรีย์ หนังเรื่องนี้ไม่ได้มีความละเอียดอ่อนหรือพยายามจะเป็นแบบนั้นเลย กำกับโดยเดวิด ฟินเชอร์ (“Se7en,” ” Zodiac “) และดัดแปลงโดยจิลเลียน ฟลินน์จากหนังขายดีเรื่อง “Gone Girl” สื่อถึงหนังระทึกขวัญเรท “R” ที่เร่าร้อนเกินไปและค่อนข้างจะเหมือนหนังสือการ์ตูน ซึ่งเคยฉายอยู่ทั่วทุกแห่งในช่วงปลายทศวรรษ 1980 และต้นทศวรรษ 1990 เช่นเดียวกับหนังประเภทนั้น “Gone Girl” ก็ต้องอาศัยการพลิกกลับของความคาดหวังและมุมมอง เมื่อคุณเข้าใจว่ามันคืออะไร มันก็จะกลายเป็นอย่างอื่น แล้วก็เป็นอย่างอื่นอีกครั้ง การอธิบายโครงเรื่องอย่างละเอียดจะทำลายแง่มุมที่ถือเป็นจุดขายสำหรับใครก็ตามที่ไม่เคยอ่านหนังสือของฟลินน์ นั่นคือเหตุผลที่ฉันพูดคลุมเครือมากเพียงพอที่จะบอกว่าฉากเซ็กส์และความรุนแรงที่เปิดเผยและเรื่องราวต่างๆ มากมายที่ดำเนินไปอย่างสมจริงจนน่าหงุดหงิดทำให้เรื่องนี้อยู่ในกรอบของ ” สัญชาตญาณพื้นฐาน ” / ” แรงดึงดูดอันร้ายแรง ” / ” ผู้บริสุทธิ์ ” เรื่องนี้เป็น  ละครดราม่าในบ้านเลือดสาดที่เน้น จินตนาการซึ่งใช้คำว่า “เมตา” (ในฉากที่นิคและตำรวจคุยกันเรื่องบาร์ของเขา ซึ่ง มีชื่อว่า The Bar) เรื่องนี้เชื่อมโยงโครงเรื่องลึกลับเข้ากับการล่าสมบัติในวันครบรอบโดยมีเบาะแสบรรจุอยู่ในซองจดหมายที่มีหมายเลขกำกับว่า “เบาะแส” ฉากสำคัญๆ เกี่ยวข้องกับคำกล่าวต่อสาธารณะซึ่งในบางแง่มุมแล้วเป็นการแสดง และ ผู้ชม จะประเมิน  ความน่าเชื่อถือของคำกล่าวเหล่านั้น  อย่างไรก็ตาม มันไม่เคยข้ามเส้นและกลายเป็นการบิดเบือนหรือล้อเลียนมากเกินไปมันเป็นภาพยนตร์ที่หมกมุ่นอยู่กับโครงเรื่องซึ่งมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้า  ผู้ ชมอยู่เสมอและโกงเมื่อรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำ มันเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบของประเภท  ย่อย ที่  นักวิจารณ์ชื่อดังอย่างแอนน์ บิลสันได้เรียกมันว่า ” ภาพยนตร์ระทึกขวัญที่ไร้สาระ” ซึ่ง “ตัวละครและพฤติกรรมของพวกเขาไม่มีความเกี่ยวข้องไม่เพียงกับชีวิตตามที่เรารู้จักเท่านั้น แต่กับนิยายที่มีโครงสร้างที่เหมาะสมใดๆ ที่เราอาจเคยพบเจอมาก่อน” ภาพยนตร์คลาสสิกและภาพยนตร์ที่ใกล้เคียงกับคลาสสิกหลายเรื่องสามารถจัดอยู่ในประเภทย่อยนี้ได้ หนึ่งในนั้นคือเรื่องVertigo ของอัลเฟรด ฮิตช์ค็ อก ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่แผนการของผู้ร้ายดูไร้เหตุผลหากคิดดูนานกว่าสามสิบวินาที และไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แผนการนั้นก็คลี่คลายลงหากส่วนเล็กที่สุดของเรื่องไม่เป็นไปตามที่จินตนาการไว้(แกวินและแมดดี้ผู้แอบอ้างตัวออกมาจากหอระฆังได้อย่างไร โดยไม่มี  ใครเห็นเลย รวมถึงสก็อตตี้ด้วย มีบันไดอีกขั้นหรือเปล่า)  หลังจาก เรื่อง Gone Girl ฉันได้ยินคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งเล่าถึงโครงเรื่องที่หายไปและ  หลุมเรื่องราวที่ใหญ่พอที่จะซ่อนเรือบรรทุกเครื่องบินไว้ได้ นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์ประเภทที่จะทนต่อการตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วนแบบนั้นได้ คุณอาจพูดได้ว่า “ส่วนที่ในฝันของฉันที่นกเพนกวินบอกฉันว่าจะขุดหาสมบัติที่ไหนดูไม่สมจริงเลย”แล้ว “Gone Girl” ล่ะ เปรียบเปรยเรื่องความสัมพันธ์ทางเพศที่ท้ายที่สุดแล้วกลับกลายเป็นการเหยียดเพศอย่างน่าเกลียด ฉันเคยได้ยิน ข้อกล่าวหา เหล่านี้  มาบ้าง และข้อกล่าวหาเหล่านี้ก็มีน้ำหนักพอ คุณจะเข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึงเมื่อได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้ว อย่างไรก็ตาม ขณะเดียวกัน เมื่อเราประเมินข้อกล่าวหาเหล่านี้ เรามีหน้าที่ต้องพิจารณาว่านี่เป็นภาพยนตร์ประเภทใด ดำเนินเรื่องในรูปแบบใด และโปร่งใสแค่ไหนเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังทำ ทำอย่างไร และทำไม “Gone Girl” เป็นฝันร้ายของความรักที่จืดชืดและความสัมพันธ์ที่แย่ลง ประกอบกับจินตนาการการแก้แค้นที่ซับซ้อนซึ่งทั้งใช้ประโยชน์จากและนำภาพลักษณ์และการสันนิษฐานที่เหยียดเพศกลับมาใช้ใหม่ นอกจากนี้ยัง เป็น  ภาพยนตร์เกี่ยวกับผู้ป่วยโรคจิตที่เปลี่ยนชีวิตธรรมดาให้กลายเป็นความโกลาหล เช่นเดียวกับภาพยนตร์ของฮิทช์ค็อกหลายๆ เรื่อง และเช่นเดียวกับฝันร้ายในบ้านของผู้สร้างภาพยนตร์อย่างไบรอัน เดอ พัลมาและหลุยส์ บูนูเอลฉากแต่ละฉากในภาพยนตร์เรื่องนี้ล้วนสื่อถึงความกลัว อารมณ์ที่แท้จริง และรูปแบบของความรักหรือมิตรภาพที่แท้จริง แม้จะแอบแฝงอยู่ก็ตาม แต่ในขณะเดียวกัน ไม่มีเฟรมใดเลยที่ตั้งใจให้ถ่ายทอดออกมาอย่างแท้จริงในรูปแบบสารคดีว่าผู้คนเป็นอย่างไร ควรเป็นอย่างไร หรือไม่ควรเป็นอย่างไร แต่เป็นการนำเสนอความรู้สึกพื้นฐานในรูปแบบของเพลงบลูส์ ภาพยนตร์ระทึกขวัญ ภาพยนตร์ฟิล์มนัวร์ หรือภาพยนตร์สยองขวัญ รูปแบบเหล่านี้ล้วนแต่เป็นมุมมองแบบเหมารวมเกี่ยวกับแก่นแท้ของความเป็นชายและความเป็นหญิง ซึ่งล้วนแต่เป็นความไม่ถูกต้องทางการเมืองตามนิยาม ดูเหมือนว่าทุกรูปแบบจะมีความเกี่ยวข้องกับ “Gone Girl” อย่างน้อยบ้าง  ภาพยนตร์เรื่อง นี้ เป็นเรื่องตลกที่บ้าบอ เป็นนิทาน และเป็นการคร่ำครวญ มีเนื้อหาว่า “เขาทำผิดกับเธอ” และ “เธอทำผิดกับเขา” มีเนื้อหาว่า “ผู้ชายเป็นหมูขี้ขลาด” และ “ผู้หญิงที่ถูกดูถูกไม่มีความโกรธแค้นใดจะรุนแรงเท่ากับผู้หญิงที่ถูกดูหมิ่น” หากคุณสรุปเอาเองว่าผู้ชายและผู้หญิงสามารถทำอะไรได้บ้าง และ สถานการณ์ ที่พวกเธอสามารถทำได้ ภาพยนตร์เรื่องนี้จะยืนยันความคิดนั้น “คางของคุณ” เอมี่บอกกับนิคในฉากย้อนอดีต “มันชั่วร้ายมาก” เขาเอานิ้วปิดคางไว้ แต่ตอนนี้เธอชี้ให้เห็นแล้ว คุณก็ไม่สามารถไม่มองมันได้