เสียง : ไทย

6.5

ดูหนัง The Truth ครอบครัวตัวดี 2019 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:The Truth ครอบครัวตัวดี 2019 พากย์ไทย การพบปะกันระหว่างนักเขียนบท “The Truth” กับแม่ผู้โด่งดังและตัวละครบนหน้าจอ Fabienne กับพื้นหลังของหนังสืออัตชีวประวัติของ Fabienne และส่วนล่าสุดของเธอในภาพ Sci-Fi ในฐานะแม่ที่ไม่เคยแก่เลย Fabienne อาจเป็น ดาว; ดาราภาพยนตร์ฝรั่งเศส เธอปกครองท่ามกลางผู้ชายที่รักและชื่นชมเธอ เมื่อเธอแจกจ่ายวารสารลูเมียร์สาวของเธอกลับจากโมเดิร์นยอร์กไปปารีสพร้อมกับคู่สมรสและบุตรที่ยังเยาว์วัย การรวมตัวกันระหว่างแม่และเด็กสาวจะกลายเป็นการประลองอย่างรวดเร็ว: ความจริงจะถูกบอกเล่าเรื่องราวที่ถูกตัดสินความรักและความรู้สึกเกลียดชังที่ถูกสารภาพ

“ฉันไม่เคยพูดความจริงแบบโจ่งแจ้ง” นักแสดงสาวชาวฝรั่งเศสในตำนาน Fabienne (Catherine Deneuve) กล่าวกับลูกสาวของเธอ Lumir (Juliette Binoche) “มันไม่น่าสนใจ” Fabienne กำลังหาเหตุผลให้กับการแต่งเรื่องและการละเว้นมากมายในบันทึกความทรงจำเล่มใหม่ของเธอ แต่เธออาจกำลังพูดถึงแนวทางการแสดงของเธอ—หรือกับชีวิตก็ได้ “The Truth” ของ Hirokazu Kore-eda เล่นกับความสำคัญ ความหมาย และสัญลักษณ์ของชื่อเรื่อง หากความจริงแบบโจ่งแจ้งนั้นน่าเบื่อจริง ๆ การแต่งเติมมันให้ดูดีจะทำให้มันดูไม่สมเหตุสมผลหรือไม่ ในภาพยนตร์เรื่องนี้ ตัวละครแสดงความรู้สึกต่อคนที่พวกเขาห่วงใยโดยใช้คำพูดที่คนอื่นเขียนขึ้นถึงสองครั้ง และผู้รับเชื่อแม้ว่าคนหนึ่งจะรู้ที่มาของคำพูดเหล่านั้นก็ตาม บางทีการจะผ่านชีวิตไปได้อาจต้องอาศัยการละทิ้งความเชื่อที่มากมายพอๆ กับการซื้อพล็อตเรื่องหนังไซไฟที่ Fabienne ร่วมแสดงด้วย ภาพยนตร์เรื่อง “Memories of My Mother” เล่าถึงเรื่องราวของแม่ที่มีชีวิตอยู่ได้เพียงสองปี เธอจึงตัดสินใจใช้ชีวิตในอวกาศเพราะ “ไม่มีใครแก่ลงเลย” เธอไปเยี่ยมลูกสาวเป็นครั้งคราว ซึ่งลูกสาวก็แก่ลงเรื่อยๆ ในขณะที่แม่ของเธอยังคงอายุเท่าเดิม ในที่สุดลูกสาวก็อายุ 73 ปี ซึ่งเป็นตัวแทนของ Fabienne นักแสดงนำคือ Manon Lenoir (Manon Clavel) นักแสดงหน้าใหม่ที่มีหน้าตาคล้ายกับ Sarah Mondavan นักแสดงผู้ล่วงลับ ซึ่งวิญญาณของเธอหลอกหลอน “The Truth” ผ่านความทรงจำมากมายของ Fabienne ซึ่งเธอละเว้นทั้งหมดจากบันทึกความทรงจำของเธอ “มันจะไม่ใช่หนังที่ดี” Fabienne กล่าวถึงภาพยนตร์ของ Manon แต่ “Memories” จะเป็นกลไกพล็อตที่มีประโยชน์สำหรับโคเรเอดะ กลไกพล็อตนั้นไม่แม่นยำนัก ไม่เหมือนกับภาพยนตร์เรื่อง Shoplifters ที่ได้รับการยกย่องของโคเรเอดะ “The Truth” ไม่มีพล็อตเรื่องมากนัก สิ่งเล็กน้อยที่มีอยู่นั้นทำหน้าที่เป็นราวตากผ้าสำหรับนักแสดงนำสองคนที่ยอดเยี่ยมเพื่อให้การแสดงของพวกเขาแห้งเหือดไป ภาพยนตร์ที่น่าสนุกมากเรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิง แม่และลูกสาว คุณย่าและหลานสาว นักแสดงและที่ปรึกษาและเพื่อนสนิทที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาตกต่ำลงด้วยเหตุผลที่กำลังจะเปิดเผย เนื่องจากเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิง “The Truth” จึงอาจเรียกได้อย่างเสียดสีว่าเป็นละครน้ำเน่า แต่ในฐานะคนที่เติบโตมากับการดู “เรื่องราว” ของฉัน ฉันไม่เห็นว่าจะมีอะไรผิดกับแนวนี้ อันที่จริงแล้ว หนังแนวนี้ก็คือสิ่งที่ฉันชอบนะ ดาราสาวจะครองจอในขณะที่เซเลสเต โฮล์มจากเรื่อง All About Eve บอกว่า “ผู้ชายจะทำตามที่สั่ง” อีธาน ฮอว์ครับบทเป็นแฮงค์ สามีนักแสดงของลูเมียร์ รับบทเป็นผู้ชายที่เชื่อฟัง (และไม่ค่อยน่าสนใจ) ต่างจากฟาเบียนน์ตรงที่เขาไม่เก่งนัก (“เขาเป็นคนรักที่ดีกว่านักแสดง” ลูเมียร์บอกกับแม่ของเธอ) และเขามีหน้าที่หลักๆ คือต้องเล่นบทแฟนสาวในหนังเรื่องนี้ บ้าเอ้ย เขายังทำงานในละครโทรทัศน์ทางอินเทอร์เน็ตด้วยซ้ำ โดยมีฌาคส์ (คริสเตียน เครเฮย์) และปาปี้ ปิแอร์ (โรเจอร์ แวน ฮูล) ซึ่งเป็นผู้ชายคนอื่นๆ ในบ้านของฟาเบียนน์ดูอยู่ (พวกเขาสรุปเนื้อเรื่องด้วยความยินดีราวกับป้าๆ กลุ่มหนึ่งนั่งดื่มชา) ฮอว์ครับบทแฮงค์อย่างชาญฉลาดในบทบาทของผู้ชายที่ติดอยู่ตรงกลางระหว่างแม่กับลูกสาวที่อยากสละความสนใจให้กับการต่อสู้ของพวกเขา แต่เขาเก่งมากในการฟังและโต้ตอบอย่างเงียบๆ—เขาไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศสแต่ก็เล่นฉากทั้งหมดกับ Fabienne ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจสิ่งที่เธอกำลังพูดถึง—และเขามีช่วงเวลาแห่งการเมาที่ยอดเยี่ยมซึ่งเผยให้เห็นว่าเขาไม่ได้พูดความจริงเกี่ยวกับเหตุผลที่เขาเลิกดื่มเหล้าในตอนแรก In vino veritas ตามที่กล่าวกันไว้ ในขณะเดียวกัน Lumir ยังคงโต้แย้งกับบันทึกความทรงจำของแม่ของเธอ ถึงขนาดใช้ Post-It เขียนลงบนหน้ากระดาษที่ความจริงไม่ปรากฏ ด้วยหนังสือเล่มนี้ Fabienne ได้รุกล้ำอาณาเขตของ Lumir ไม่สามารถเดินตามรอยเท้าของแม่ของเธอได้ Lumir จึงกลายเป็นนักเขียนที่ประสบความสำเร็จ การแสดงครั้งเดียวของเธอคือการแสดงในชั้นประถมในบทสิงโตขี้ขลาดในละครเกี่ยวกับผู้ชายขี้โกหก The Wizard of Oz แม้ว่าผู้หญิงทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด แต่ก็ไม่เคยรุนแรงหรือกลายเป็นการทะเลาะกันอย่างรุนแรง แม้แต่ตอนที่ลูเมียร์จะโยนความไม่รอบคอบของแม่เธอเกี่ยวกับซาราห์ใส่เธอ ทั้งบิโนชและเดอเนิฟต่างก็เป็นปรมาจารย์ด้านความนิ่งเฉยและความอดทน และพวกเธอก็ใช้ความเชี่ยวชาญของตนร่วมกันด้วยกลยุทธ์แบบหมากรุก ความสัมพันธ์ระหว่างลูเมียร์กับชาร์ล็อตต์ ลูกสาวของเธอเอง (รับบทโดยเคลเมนไทน์ เกรนิเยร์ได้ดีมาก) ตึงเครียดน้อยกว่ามาก เช่นเดียวกับช่วงเวลาที่ฟาเบียนน์เป็นคุณย่าของเธอ ชาร์ล็อตต์ถามว่าคุณย่าของเธอเป็นแม่มดแบบที่เธอเล่นในภาพยนตร์ดัดแปลงจากหนังสือในวัยเด็กเล่มโปรดของลูเมียร์หรือไม่ ฟาเบียนน์พูดถึงเต่าในสนามจริง ๆ แล้วคือพ่อของลูเมียร์และอดีตสามีของเธอ ปิแอร์ เมื่อปิแอร์ผมยุ่งเหยิงปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของฟาเบียนน์โดยไม่คาดคิด เต่าก็หายไปจากสนาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ระบุถึง “ความจริง” เฉพาะเรื่องนี้แต่กลับมาที่ “Memories of My Mother” โคเรเอดะต้องการให้เราเน้นที่การแสดง ทั้งในฐานะงานฝีมือและในฐานะวิธีการเพื่อบรรลุเป้าหมาย นักแสดงสามารถถ่ายทอดความจริงได้ดีกว่าหรือไม่ แม้ว่าจะเป็นเพียงผลพลอยได้จากการแสดงของพวกเขา หรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาใช้ประสบการณ์ของตัวเองเพื่อมีอิทธิพลต่อบทบาทของตนเอง ในฉากที่โหดร้ายอย่างเงียบๆ ช่วงเวลาแห่งการคืนดีที่แท้จริงระหว่างลูเมียร์และฟาเบียนถูกบิดเบือนจนทำให้เราไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นจริงใจจริงๆ หรือว่าฟาเบียนกำลังมองหาแรงบันดาลใจสำหรับบทบาทของเธอในฐานะลูกสาวของมานอน หลายครั้งใน “The Truth” เราเห็นโปสเตอร์ปลอมของฟาเบียนในภาพยนตร์เรื่อง “The Belle of Paris” ซึ่งชัดเจนว่ามีจุดประสงค์เพื่อให้ระลึกถึงภาพยนตร์เรื่อง “Belle du Jour” ของเดอเนิฟ ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ผู้หญิงเล่นบทบาทเพื่อสำรวจจินตนาการของตนเองในการแสวงหาความจริงทางเพศ เราถูกกระตุ้นให้เน้นที่ตัวละคร Fabienne และ Fabienne ในฐานะนักแสดงเพื่อดูว่ามีความแตกต่างกันหรือไม่ การแสดงของ Deneuve เลี่ยงที่จะให้คำตอบที่ชัดเจนอย่างเขินอาย รูปแบบที่ซ้ำกันอีกอย่างหนึ่งคือภาพระยะใกล้ของ Fabienne ในเบาะหลังรถระหว่างทางไปที่สตูดิโอ Fabienne มักจะคิดอยู่เสมอในตอนต้นของฉากเหล่านี้ และก่อนที่เธอจะพูด Deneuve ปล่อยให้ความรู้สึกซุกซนปรากฏบนใบหน้าของเธอโดยไม่ได้ขยับเลย คุณคงสงสัยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่พระเจ้า ช่างเป็นอะไรที่แสนวิเศษจริงๆ Kore-eda ชอบใบหน้าของนักแสดงนำหญิงของเขา (มันยากที่จะไม่ทำ) ถึงขนาดใส่พวกเธอในรูปแบบ “Persona” ในฉากคืนดีที่กล่าวถึงข้างต้น Binoche ทำได้ดีมากในฉากนี้ แต่แน่นอนว่านี่คือการแสดงของ Deneuve “แต่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า” Charlotte ถามหลังจากใช้บทศิลปะการแสดงที่แม่ของเธอเขียนขึ้นเพื่อประโยชน์ของ Fabienne พวกเราไม่แน่ใจนัก แต่ฉากนี้มีความคล้ายคลึงกันเมื่อ Fabienne ถามคนรักของเธอ Jacques ว่า “ฉันหมดสภาพการเป็นนักแสดงแล้วเหรอ” จากนั้นก็หยุดเขาไว้โดยพูดว่า “ไม่ อย่าตอบนะ คุณอาจจะพูดความจริงก็ได้” เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาตอบสนองทันทีของเธอแล้ว ฉันเดาว่า Jacques กำลังจะเปิดเผยความจริงอันเปลือยเปล่านั้นกับเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเปิดเผย บางทีความจริงอันเปลือยเปล่านั้นอาจไม่น่าสนใจเพราะมันดูสมจริงเกินไป