เสียง : Sound Track

7.9

ดูหนัง Perfect Days หยุดโลกเหงาไว้ตรงนี้ 2023 ซับไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ: Perfect Days หยุดโลกเหงาไว้ตรงนี้ 2023 ซับไทย เป็นหนังที่มองสรรพสิ่งรอบข้างด้วยสายตาอ่อนหวาน แต่ถึงกระนั้นก็ไม่เคยหันหลังให้กับโลกอันแสนโหดร้ายของความเป็นจริง และอย่างหนึ่งที่แน่ๆ ก็คือโลกทัศน์และชีวทัศน์ของ Wim Wenders ที่บอกเล่าผ่านหนังของเขาก็เป็นอย่างเดียวกับของ Yasujiro Ozu นั่นเอง ที่มองเห็นชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องน่าผิดหวัง และพวกเราล้วนลงเอยด้วยความอ้างว้างเดียวดาย แต่อย่างน้อยแสงเงาระยิบระยับซึ่งลอดผ่านแมกไม้ที่ขยับเขยื้อนเป็นจังหวะตามสายลมในแต่ละช่วงวันก็ช่างงดงามและให้ความรู้สึกปลอบโยน และสำหรับคุณ Hirayama วันที่ย่ำแย่ของเขาก็ไม่ได้ถึงกับเลวร้ายเกินไป

ทุกวันก็เหมือนกัน ฮิรายามะ (โคจิ ยาคุโช) ชายเงียบขรึมในวัย 60 ปี ตื่นขึ้นมาในอพาร์ตเมนต์สไตล์สปาร์ตันท่ามกลางแสงสีเทาอันไม่เต็มใจแห่งก่อนรุ่งสาง เขาสวมชุดเอี๊ยม หยิบกาแฟหนึ่งกระป๋องจากตู้จำหน่ายสินค้าอัตโนมัติริมถนน และออกเดินทางด้วยรถตู้คันเล็กๆ เพื่อเริ่มทำงาน และทำความสะอาดห้องน้ำสาธารณะในโตเกียวอย่างขยันขันแข็ง มันเป็นชีวิตที่โดดเดี่ยว ฮิรายามะสามารถพูดได้ไม่เกินคำสั้นๆ สองสามคำหลายวัน หากคนทั่วไปสังเกตเห็นเขา พวกเขาส่วนใหญ่มองว่าเขาเป็นความไม่สะดวก แต่ส่วนใหญ่พวกเขาไม่เห็นเขาด้วยซ้ำ มันควรจะเป็นภาพยนตร์ที่หดหู่ใจที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา – วัน Groundhog Day บดขยี้ด้วยความสิ้นหวังและเค้กปัสสาวะเพิ่มเติม แต่การทำสมาธิแบบเซนของวิม เวนเดอร์สในเรื่องความงาม ความสมหวัง และความเรียบง่ายนั้นค่อนข้างตรงกันข้าม มันเป็นภาพที่น่ารักน่าปวดหัวและยืนยันชีวิตโดยไม่คาดคิด ทุกอย่างขึ้นอยู่กับ – และนี่คือหัวใจสำคัญของข้อความที่ลึกซึ้งอย่างอ่อนโยนของภาพยนตร์ – เกี่ยวกับวิธีการมองสิ่งต่าง ๆ ของคุณ ฮิรายามะมองโลกด้วยตาแต่เห็นด้วยใจ มีคำภาษาญี่ปุ่นว่า “โคโมเรบิ” ซึ่งเป็นชื่อดั้งเดิมของภาพยนตร์เรื่องนี้ แปลตรงตัวว่า “แสงแดดส่องผ่านต้นไม้” แต่ก็มีอะไรที่มากกว่านั้น กล่าวถึงความเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับธรรมชาติ และความจำเป็นที่จะต้องหยุดชั่วคราว เพื่อใช้เวลาซึมซับและชื่นชมความสมบูรณ์แบบของรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญ ฮิรายามะไม่เพียงแต่เข้าใจทั้งหมดนี้เท่านั้น เขายังทำให้มันกลายเป็นหลักสำคัญแห่งแก่นแท้ของเขาอีกด้วย พระองค์ทรงมองเห็นทุกสิ่ง ทุกคน มีความสำคัญเท่าเทียมกัน และมีความสามารถที่เท่าเทียมกันในการมีชัย ในขณะที่คนเดินถนนคนอื่นๆ เพิกเฉยต่อคนเร่ร่อนที่มาตั้งค่ายพักแรมในสวนสาธารณะ ฮิรายามะเฝ้ามองด้วยความประหลาดใจในขณะที่ชายคนนั้นเคลื่อนไหวด้วยท่าเต้นที่แสดงตัวตนของเขาเอง และห้องน้ำเองก็ถือเป็นอัญมณีทางสถาปัตยกรรม แม้จะดูเรียบง่ายก็ตาม การดำรงอยู่ของนักพรตของฮิรายามะถูกถอดกลับไปสู่พื้นฐาน: เราถือว่าดนตรีที่เล่นจากเทปคาสเซ็ตต์ที่รวบรวมมาในวัยเยาว์เมื่อนานมาแล้ว หนังสือมือสองที่ซื้อจากแผนกงบประมาณของร้านหนังสือท้องถิ่น กล้องฟิล์มแบบเล็งแล้วถ่ายซึ่งเขาใช้จับภาพสิ่งที่เขาพอใจ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างท้องฟ้าและต้นไม้ ดูเหมือนว่าต้นไม้จะมีความสำคัญเป็นพิเศษสำหรับฮิรายามะ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาตอบแทนด้วยการช่วยต้นกล้าเมเปิลญี่ปุ่นที่เปราะบางอย่างระมัดระวังเพื่อนำไปเลี้ยงดูในอพาร์ตเมนต์ของเขา การดำเนินชีวิตแบบสบายๆ ในโลกนี้ดูเหมือนจะให้ผลทางจิตวิญญาณเช่นเดียวกับที่เป็นอยู่ ต้องขอบคุณการแสดงอันน่าทึ่งของ Yakusho เป็นอย่างมาก นักแสดงซึ่งมีผลงานภาพยนตร์ก่อนหน้านี้ ได้แก่ Memoirs of a Geisha, Eureka และ Babel สามารถถ่ายทอดชีวิตภายในที่อุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ เกือบทั้งหมดโดยไม่ต้องอาศัยบทสนทนา สิ่งสำคัญพอๆ กันในการทำความเข้าใจการเดินทางรอบโลกของฮิรายามะก็คือการเลือกดนตรี เขาฟังเพลงร็อคอเมริกันและอังกฤษในยุค 60 และ 70 เช่น Velvet Underground, the Kinks, Otis Redding, Patti Smith และเพลงโฟล์กญี่ปุ่นในช่วงเวลาเดียวกัน ตัวเลือกเพลง โดยเฉพาะเพลงของ Lou Reed ที่ทำให้ชื่อภาพยนตร์เรื่องนี้และเพลง Feeling Good ของ Nina Simone เป็นเหมือนหน้าต่างสู่จิตวิญญาณของเขาในช่วงเวลาใดก็ตาม ฮิรายามะได้พบกับความสามัคคี แม้ว่าจะมีข้อเสนอแนะเกี่ยวกับชีวิตก่อนหน้านี้ที่มีอภิสิทธิ์มากกว่า ซึ่งไม่ได้เป็นเช่นนั้น ความรู้สึกสงบและอุเบกขานี้เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตัวละครหลักของภาพยนตร์ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ภาพยนตร์ก็เติบโตได้บนความขัดแย้งและความบาดหมางกัน พวกเขาไม่เรียกมันว่าดราม่าโดยเปล่าประโยชน์ Wim Wenders ถ่ายภาพในสำนักงานของเขาในเบอร์ลินโดย Malte Jaeger สำหรับ Observer New Review พฤศจิกายน 2023’ภาพยนตร์ทั้งหมดของฉันจัดการกับการใช้ชีวิต’: Wim Wenders พูดถึง Herzog จิตวิญญาณและการถ่ายทำภาพยนตร์ใน 16 วัน อ่านเพิ่มเติม Perfect Days คือภาพยนตร์เล่าเรื่องที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของเวนเดอร์สในรอบระยะเวลายาวนาน ด้วยจังหวะที่นุ่มนวล จังหวะที่สบายๆ และความลึกซึ้งที่เงียบสงบ เรื่องราวเกี่ยวกับห้องน้ำในโตเกียวเรื่องนี้จึงเป็นหนี้ผลงานของ Yasujirō Ozu อย่างเห็นได้ชัด แต่มันก็ทำให้ฉันนึกถึงภาพยนตร์ช้าเรื่อง A Useful Life ของ Federico Veiroj และผลงานชิ้นเอกของ Wenders เรื่อง Wings of Desire ฮิรายามะอาจไม่ใช่นางฟ้า แต่มีบางอย่างที่ยกระดับเกี่ยวกับความสุขอันเงียบสงบของเขาในโลกรอบตัวเขา เป็นไปได้ว่า Perfect Days ซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยม เป็นเพียงการนำเสนอพอๆ กับภาพยนตร์ ซึ่งเป็นข้อโต้แย้งที่สนับสนุนทางเลือกในการเป็น ภาพยนตร์เรื่องนี้โต้แย้งว่าความสมบูรณ์แบบนั้นพบได้ในแนวทางที่จำกัดโลก และการปฏิเสธความกระหายในความรู้สึกใหม่ๆ และความแปลกใหม่ที่ขับเคลื่อนสังคมมากมาย ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ฮิรายามะชื่นชอบเทคโนโลยีอะนาล็อกมากกว่าดิจิตอล ไม่ว่าจะเป็นเทปคาสเซ็ท กล้องฟิล์ม การโจมตีทางดิจิทัลซึ่งมีเสียงรบกวนและสิ่งรบกวนสมาธิ ขัดแย้งโดยตรงกับความสงบสุขทางจิตวิญญาณและความบริสุทธิ์ที่เขาทำงานในแต่ละวัน บางที ด้วยความสุภาพและไม่อวดดี ภาพยนตร์เรื่องนี้สนับสนุนไม่เพียงแต่รูปลักษณ์ใหม่ แต่ยังรวมถึงวิถีชีวิตแบบใหม่ด้วย